عکست رو دیدم دلاور حرمله پشت سرت بود به گمونم تشنه بودی دمدم های آخرت بود همه دنیا از تو عکست غیرت چشاتو دیدن کربلا نرفته‌هامون کربلا رو با تو دیدن تَرَکِ لبای خشکت عطشو از پا درآورد اِنقَد اربابت دوسِت داشت که تو رو پیش خودش برد تو به هر دری زدی تا پیش زهرا روسفید شی چه لیاقتی میخواد که مثل اربابت شهید شی کشور علی و زهرا شیرِ بیشه کم نداره پسر گُلِت یه روزی پاشو جای پات میذاره هر کی حاجیِ دمشقه کعبه‌ی قبیله میشه حجه الوداعه عاشق حرمِ عقیله میشه حالا همنشینِ جُونی شده عرشی روح و جسمت حتی توی آسمون هم خادم المهدیِ اسمت