خانه‌ای برای صدای ایمان و امید

بانوی دمشقی

میگن عشق یعنی همون لحظه که

دلم تا ضریح تو پل میزنه

همه میدونن چایی روضه ها

به عشق تو اینجوری قل میزنه

میگن عشق یعنی همون لحظه که

نگاه حسین خورد به خواهرش

نگاه کن، ببین دختر مرتضی

چقدر رفته چشماش به مادرش

چه دلدادگی ها که با هم دارن

دل تنگ من با ضریح حرم

همه زندگیمه همین عاشقی

خدا عاشقی رو نگیره ازم

بانو

خوش اومدی به دنیامون

بانو

شدی روشنی‌ قلبامون

بانو کی میتونه غیر تو باشه

راوی جهاد مولامون

برا اینکه روتو تماشا کنی

اگه ماه آیینه باشه کمه

کسی که تو رو داره بانوی من

توی هر دو دنیا بدون غمه

دل عاشقم رو چیکارش کنم

دلم تنگ میشه حسابی برات

دلم دوست داره کبوتر بشه

هوایی بشه توی صحن و سرات

دل ما دمشقه برای شما

اگه صحن تو خالی از زائراست

یه کنج از دل شیعه ها تا ابد

برای پرستار کرببلاست

بانو

خوش اومدی به دنیامون

بانو

شدی روشنی‌ قلبامون

بانو کی میتونه غیر تو باشه

راوی جهاد مولامون

دیدگاهتان را بنویسید